Leestijd: 4 minuten

 

Zeg niet te vaak ‘nee’ tegen je kind

Ik bedoel niet, dat je overal ja tegen moet zeggen, maar ga bewust om met nee zeggen.

Is het echt ‘nee’?

Als je nee zegt, zeg dat dan vol overtuiging en blijf bij je nee. Een kind weet het als je twijfelt, en zal zich er niet bij neer leggen. Denk daarom eerst goed na of het echt een nee is. En zeg het dus niet te snel. Bedenk bij jezelf: Waarom zou je nee zeggen? Wat is je bezwaar? Is het echt een bezwaar? Kun je je kind ook tegemoet komen? Doe dit dan.

Communiceer bewust

 

Eigenlijk pleit ik gewoon voor een bewust omgaan met je kind. Communiceer bewust. Neem de tijd voor je kind. En dit is vaak best lastig. Het komt vaak niet uit. Je staat op tijd, of je bent moe. En dan is de kans groot, dat je je kind ‘afscheept’. Je zegt te snel ja of nee. (Want ook te snel ja zeggen is natuurlijk niet goed.) Maar om bij het nee zeggen te blijven: Als je nee zegt, en je bent niet overtuigd, dan zal je kind dat zeker merken (en sowieso zal een kind niet snel genoegen nemen met een nee). Als het dan gaat doorzeuren, of tóch doet wat het zelf wil, ondanks dat jij nee gezegd hebt, dan moet je stevig in je schoenen staan om je nee vol te houden. Dit zal je beter lukken naarmate je meer overtuigd bent van je nee. Als je kind – ondanks dat jij nee gezegd hebt – toch bij een ja uitkomt, zal hij dat de volgende keer zeker weer proberen. Een kind leert snel 😉

Patroon

En zo kan er een patroon ontstaan waar je maar moeilijk af kunt komen. Dat zal dan echt doorbroken moeten worden, en dat kost nog veel meer tijd, aandacht en uithoudingsvermogen.

Wees overtuigd

Daarom: wees overtuigd van je nee. Waarom een nee. Onderbouw het voor jezelf en ook voor je kind, zodat het weet, waarom jij nee zegt. Het hoeft het daar overigens niet mee eens te zijn. Je hoeft niet – vooral niet – in discussie te gaan met je kind. Dat is op zich natuurlijk prima, maar niet op dat moment. Op dat moment beslis jij. Later kun je dit natuurlijk altijd nog bespreekbaar maken. Doe dat bijvoorbeeld in een gezinsvergadering/gesprek (een regelmatig gesprek met je kinderen om de regels te bespreken/vast te stellen), zodat je kind ook alle ruimte krijgt om zijn mening naar voren te brengen (lees in dit verband mijn blog over regels voor je tiener. Dit kan – aangepast naar het niveau van je jongere kind – prima toegepast worden). En dan is er niets mis mee om je eigen mening te herzien. Dat kan dan weloverwogen, en is voor ieder dan duidelijk. Zo hou je meer duidelijkheid en structuur in je opvoeding. Bovendien geef je je kind dan volop de ruimte om jouw beslissingen ‘aan te vechten’. Je respecteert op die manier de mening van je kind.

Ongegrond?

Er is niets mis mee, als jouw nee later ‘ongegrond’ blijkt te zijn. Dan kun je het voor de toekomst aanpassen (maar niet op dat moment). (Tenzij je natuurlijk op dat moment tot een geweldig inzicht komt, waardoor jouw nee ‘wankelt’. Als dit echter te vaak gebeurt, is jouw nee niet waardevol meer. Je wordt dan ‘onbetrouwbaar’.)

Huisregels

Het is ook heel zinvol, om ‘grote’/algemene regels te stellen, zodat je niet tegen elk wissewasje wat daaronder valt nee hoeft te zeggen. Je kunt bijvoorbeeld stellen ‘na het eten wordt er niet meer op ‘schermen’ gekeken’. Dus: geen tablet, geen telefoon, geen televisie. Dan kan er geen discussie ontstaan over op welke telefoon je wel mag bijvoorbeeld. Of: ‘een half uur voor het eten wordt er niets meer gegeten’. Dan hoeft er geen discussie te volgen over wat er eventueel wel gegeten mag worden. Dat is duidelijk voor iedereen. En dit zijn natuurlijk maar voorbeelden. Stel zelf (zo mogelijk in samenspraak met je kind) je eigen ‘huisregels’ samen, waar je echt achter staat en waar geen discussie over mogelijk is. De discussies zijn voor de gezinsgesprekken.

Behoefte

Als je kind moeite heeft met het accepteren van jouw nee, noteer dit dan, en breng het in in een gezinsgesprek. Wat maakt, dat jouw kind daar zo’n moeite mee heeft. Er zit vaak een behoefte achter. Het is zinvol, om die behoefte te ontdekken. Waarom wil je kind niet luisteren? Wat wil hij wèl? Wat voor behoefte zit hier achter? Misschien kun je op een voor beiden acceptabele manier aan zijn behoefte tegemoet komen. Je kind mag bijvoorbeeld van jou een uur voor hert slapen gaan niet op ‘een scherm’. (omdat bewezen is, dat dit slecht is voor het goed kunnen slapen 😉 Zie voor info hierover deze site of kijk op deze site, waar ook het onderzoek van de RIVM wordt aangehaald – bonus in dit blog 😉 ) Maar je kind protesteert daar (elke keer) hevig tegen. Bespreek dit in het gezinsgesprek. Leg uit wat jouw motivatie is om dit te verbieden. Onderzoek (vraag door) bij het kind waarom hij het zo belangrijk vindt. (Luister echt met je hart; vraag door, verplaats je in je kind.) Misschien komt er uit, dat je kind even niets aan zijn hoofd wil, even alleen wil zijn. Het zou kunnen zijn, dat het helpt, als hij voor het slapen gaan wat gaat lezen. Of even muziek luisteren. Maar misschien verveelt het zich juist wel, en weet het niet wat het moet doen. Dan zou je bijvoorbeeld kunnen afspreken om samen een spelletje te doen, of een eindje te gaan fietsen of te gaan wandelen. Ga op zoek naar alternatieven voor dat, wat jij niet wilt dat er gebeurt (op schermen kijken in dit geval).

Samenvattend

Kortom: heb echte aandacht voor je kind, vertrouw erop, dat je kind goede ideeën kan hebben, en van goede wil is. Een kind kan echt wel positief meedenken over oplossingen. Geef hem die kans dan ook (maar niet op het moment zelf. Dan moet er gewoon geluisterd (= gehoorzaamd) worden; voor duidelijkheid, structuur en vertrouwen. Ga ook niet dreigen of ‘omkopen’. Dat is allemaal manipulatie. Wees zeker van jezelf en handel uit zelfbewustzijn en respect voor jezelf en je kind. Kom je afspraken (uit het gezinsgesprek) na. Dreigen en ‘omkopen’ (als je niet luister dan…; als je luistert dan ….) is niet eerlijk en niet nodig. Wees oprecht, zelfverzekerd en duidelijk. Ik zeg niet, dat dit altijd makkelijk is en zonder problemen gaat, maar het is wel de basis van waaruit je moet handelen., Heel veel sterkte en succes gewenst.

Vraag: vind jij het lastig, om bij je nee te blijven? En wat maakt, dat het zo lastig is? Ik hoor het graag (kan hieronder).