Respect voor je kind
Het is deze week de week van respect. Respect is een behoorlijk moeilijk woord, zowel om uit te leggen als om uit te voeren. (Lees daar over in een eerder blog op mijn andere site.) Het is ongelooflijk belangrijk om respect te hebben voor elkaar. Voor elkaar, dus niet alleen kinderen naar ouders, maar ook ouders naar kinderen.
Geweldloze Communicatie
We hebben het afgelopen weekend weer een POWER-kamp gehad. Onze kernregel is: Respect. Voor de ander, voor de omgeving, voor jezelf. Als afsluiting van het kamp doen we altijd een oefening in Geweldloze Communicatie met ouders en kinderen. Ook hierin is de eigenlijke kern ‘respect’. Want waar gaat het onder meer om bij Geweldloze Communicatie: luisteren naar het gevoel van de ander, en horen wat zijn behoefte is.
‘Gij zult niet vitten’ 😉 
Er staat een tekst in de bijbel die ik bijzonder belangrijk een mooi vind in dit verband, namelijk: “Ouders, vit niet op uw kinderen, anders raken ze ontmoedigd” (voor de liefhebber: het staat in Kol.3:21). En vitten is best iets wat we als ouders snel kunnen doen. (Schiet nou toch eens op. Heb je weer je huiswerk niet af. Ik blijf het niet herhalen. Wat ben je toch een sloddervos. enz.) Als je zulke uitspraken doet, wat doet dat met een kind denk je? Wat doet het met jou, als een ander jou telkens zo benadert? Als een kind zich niet gehoord voelt, zal het dus ontmoedigd worden. ‘Mijn ouders luisteren toch niet. Mijn ouders begrijpen me niet.’
In deze tekst zie ik ook het respect terug. Luister naar je kind en ontdek wat er achter een uitspraak van hem/haar zit. Wat voor gevoel zit er achter, wat beweegt je kind.
Wijs ze niet af
Zoals ik ook in mijn vorige blog genoemd heb: opvoeden heeft twee kanten. Aan de ene kant moeten er grenzen gesteld worden, en aan de andere kant moet je daarin steeds onvoorwaardelijke liefde blijven geven. Deze combinatie is enorm belangrijk. Je moet er dus op verdacht zijn, dat je je kinderen niet ‘afwijst‘. Je kunt je kinderen bijzonder veel pijn doen, zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Daarom is het belangrijk om door te vragen als een kind tegen de keer in is. Wat voelt hij/zij precies, wat ‘gebeurt’ er van binnen. Wat is de reden/oorzaak van het gedrag. Als je te weinig oog (en oor!) hebt voor wat er in je kind leeft, kun je verkeerde aannames hebben. Dat schaadt een kind, zonder dat je het wilt.
Voorbeeldjes
Je zegt tegen je kind dat het zijn pyjama moet ophalen van boven en zich moet omkleden. Je kind gaat in de weerstand. Jij ‘laat je gezag gelden’, en zegt: ‘En nu snel naar boven, ik duld geen tegenspraak.’ Wat kan er echter aan de hand zijn? Je kind is misschien ontzettend bang om naar boven te gaan, want er zit vast een monster onder het bed.
Of:
Je kind wil beslist die nieuwe schoenen niet aan die het een tijdje geleden heeft gekregen en bijna nog niet gedragen heeft. Jij zegt: ‘Je trekt ze vandaag wel aan, we hebben ze niet voor niets gekocht.’ Wat blijkt later: ze zitten al te strak en ze doen pijn.
Of
Je kind heeft een enorme woedeaanval – uit het niets (denk jij). Je zondert hem/haar voor straf af. ‘Ga jij maar even weg, zo’n kind wil ik niet.’ Wat is er eigenlijk aan de hand: Het kind voelt zich gewoon ontzettend onbegrepen, en weet niet hoe het hier mee om moet gaan.
Oprecht luisteren
Als je oprecht geluisterd hebt naar je kind, kun je nog steeds in liefde je grens blijven stellen. Ik begrijp wel, dat je dat als ouder lang niet altijd lukt. Wees er echter wel van bewust; dat kan je helpen om geen gewoonte te maken van afbrekende uitingen, want dat sluipt er sneller in dan je lief is. Soms hoor je zelf niet eens meer wat je zegt. Luister dus eens bewust naar de woorden die je spreekt tegen je kind, en vraag je af, of het respectvol is wat je zegt.
Ben jij je altijd bewust van wat je kind eigenlijk voelt en bedoelt? Vraag jij wel eens door om daar achter te komen? Ik vind het leuk, als je dat met ons wilt delen.
Geef een reactie