Hoe voed jij je kinderen op?
Er zijn verschillende ‘soorten’ opvoeding. Ik heb hier uitgebreid over geschreven in dit blog.
Even een opsomming. Je hebt:
- de autoritaire stijl
- de permissieve stijl
- de autoritatieve stijl
- de onverschillige stijl
Nu zal niemand slechts één stijl toepassen, het is altijd een mix van de verschillende stijlen. Het is wel nuttig om bij jezelf na te gaan welke stijl bij jou de overhand heeft. Reflecteer daarop, en bepaal of dit is hoe je het wilt doen.
Maar…
Hoe je stijl er ook uit ziet, waar het uiteindelijk van afhangt is hoe je zelf de opvoeding ‘voorleeft’. Je kunt nog zo veel nuttige lessen aan je kind(eren) geven, maar als je in de praktijk iets anders laat zien, zal je kind dát uiteindelijk oppikken. (Ik heb daar al eerder over geschreven in dit blog.)
Bewust zijn
Je bent je daar waarschijnlijk niet altijd van bewust, maar zo werkt het echter wel. Denk maar eens aan voorbeelden van anderen. Soms hoor ik een kind dingen zeggen, waarvan ik denk ‘dat heb je niet van jezelf’. Het is alsof ik de vader of moeder hoor spreken. Het kind neemt dat moeiteloos over. Zo vorm je dus je kind, zonder dat je er ‘mee bezig bent’. Het gaat automatisch.
Voor- en nadeel
Dat is een voordeel als je ‘goede dingen’ laat zien. Je kunt soms verbaasd zijn over je kind omdat het zo wijs kan zijn bijvoorbeeld, of zo behulpzaam, of …. (vul maar in). En waarschijnlijk heeft hij/zij dat toch echt van jou (of van je partner). Mooi toch? Zonder dat je daarvoor je best hoeft te doen.
Het kan echter ook negatief uitpakken. Als je je kind verkeerde woorden hoort gebruiken bijvoorbeeld, die jij misschien per ongeluk ook wel eens gebruikt. Ai, dat was niet de bedoeling.
Spiegel
Je kind houdt je zo wel perfect een spiegel voor. Kijk naar je kind en weet hoe jij opvoedt. Je ziet misschien wat je liever niet zou zien. Gebruik die informatie om aan jezelf te werken. Gelukkig kun je ook dingen zien waar je trots op bent, of waarover je je (positief) verbaast. Daar kun je dankbaar voor zijn. Je hebt je kind goede dingen meegegeven.
Vraag jezelf af
Vraag jezelf af: wat wil ik het liefste dat mijn kind leert. Breng dat dan ook zelf in praktijk. Grote kans, dat dat al gebeurt, want wat je zelf belangrijk vindt draag je ook automatisch uit. Mooi om daarvan bewust te zijn.
Vraag je ook af welk gedrag van je kind je niet fijn vindt. Heeft hij/zij dat van jou ‘afgekeken’ (of misschien van je partner)? Werk dan aan jezelf, of praat erover met je partner. Jullie willen samen toch dat je kind een prettige volwassene wordt?
En…. voel jezelf niet falen, want iedereen doet dingen die hij liever niet doet. Het is alleen maar mooi, dat je er oog voor kunt en durft te hebben, want dan kun je er aan werken.
Vraag aan jou: durf jij ‘in de spiegel’ te kijken? Wat zie je dan? Profiteer hiervan en doe er iets mee!
(Je hoeft hier natuurlijk alleen aan jezelf antwoord op te geven. Ik vind het wel leuk als je iets durft te delen waar een ander misschien ook weer iets aan heeft. We hebben elkaar allemaal nodig, en iedereen maakt fouten 😉 )
Geef een reactie