Doorslaan, een menselijke eigenschap
Herken je dit? Je moet 30 rijden in een woonwijk. Zodra je uit de woonwijk bent mag je 60. Waar ik mij dan vaak op betrap is, dat ik ineens veel harder ga rijden dan die 60. ‘Bevrijd’ van de 30 km trap je het gaspedaal in, en rijd je al snel veel te hard. 
Of misschien in de opvoeding: je kind komt veel te laat thuis. Je reactie is: nu kom je er de hele week niet meer uit!
Of je (jongere) kind heeft snoepjes gepikt uit de voorraadkast. ‘Nu krijg je de hele week geen snoep meer!’
Zonder er goed over na te denken reageer je uit emotie. Je hebt niet nagedacht over een passende ‘straf’ of reactie.
Ook bij het ineens harder rijden reageer je uit emotie. ‘Bevrijd’ van de langzame 30 km trap je het gaspedaal in, zonder na te denken.
Niet slim
En dat is natuurlijk niet slim. Die maximum snelheid is er niet voor niets. Je kunt misschien gevaarlijke situaties krijgen als je veel sneller rijdt dan is toegestaan.
En die week niet eruit mogen, of geen snoep krijgen is – naar mijn idee – wel erg drastisch. In elk geval is het een niet doordachte opmerking waar je waarschijnlijk later ‘op terug moet komen’, of je laat het gewoon los, zonder er verder iets over te zeggen. Je roept iets, wat totaal geen kracht heeft. Je leert je kind op die manier iets wat je niet wilt. Je bent niet ‘betrouwbaar’, en je kind leert dat je toch niet doet wat je zegt.
