Leestijd: 4 minuten

Eenheid: waar denk je dan aan?

Als je aan eenheid denkt, kun je denken aan eenheid in je huwelijk/relatie, maar ook aan eenheid met je kinderen bijvoorbeeld. En waar ik in deze tijd vooral aan denk is de eenheid in de maatschappij. Of moet ik zeggen: het gebrek aan eenheid?
Dat is voor mij de aanleiding geweest om over dit onderwerp te schrijven.
Je kunt je afvragen wat eenheid eigenlijk inhoudt.

Waar hangt eenheid van af?

Als je graag één wilt blijven, wat is dan belangrijk? Wat is één zijn eigenlijk? Kun je één zijn en toch verschillend?

Als ik naar mijn eigen relatie kijk, dan weet ik zeker dat je één kunt zijn en toch verschillend. Eén zijn betekent voor mij, dat je in de basis elkaar ‘erkent’. Je hebt respect voor elkaar. Je hebt vrede met elkaar. Je laat je niet uit elkaar drijven door verschillen. Je wilt bij elkaar horen, ‘no matter what’. En dat kan dus op verschillende niveaus. Hoe dan ook,  de basis is respect en erkenning. (lees meer over respect in dit blog.)

Moet je met iedereen een eenheid vormen?

 

Dat ligt er aan hoe ‘zwaar’ je de term eenheid beoordeelt. Misschien klinkt ‘eenheid’ voor sommige relaties een beetje te zwaar, maar als je eenheid bekijkt als het tegenovergestelde van verdeeldheid, dan denk ik, dat het goed zou zijn dat er in elke relatie sprake zou zijn van eenheid. Verdeeldheid brengt nooit iets positiefs.

Elke relatie is natuurlijk anders. Een relatie kan hecht zijn, of minder hecht, of totaal niet hecht. Ik heb met mijn man een andere relatie dan met m’n kinderen of met een vriendin. Er worden in elke relatie andere ‘eisen’ gesteld. Maar wil je een gezonde relatie hebben – met wie dan ook – dan moet er een vorm van eenheid zijn. Je moet elkaar accepteren als persoon. Dat geldt voor belangrijke relaties, maar ook voor relaties met onbekenden, met de wereld om je heen.

Eenheid is niet ‘het eens zijn’

Eenheid betekent niet, dat je het met alles eens moet zijn. Mijn kinderen deden echt niet altijd wat ik belangrijk vond. Ze deden ook dingen waar ik het helemaal niet mee eens was. Hield ik daarom niet meer van ze? Dreef het ons uit elkaar? Zeker niet. Het kostte soms wel veel energie, maar het is altijd goed gebleven. Elke relatie kent zijn ups en downs en moeilijkheden. Betekent dat, dat je uit elkaar gedreven zult worden? Dat hoeft helemaal niet. Als je elkaar kunt blijven respecteren, ‘no matter what’, dan kun je een respectvolle relatie houden en één blijven.

Overal

Dit principe geldt dus overal, in je huwelijk/partnerrelatie, in je relatie met je kinderen, in de relatie met je familie, in je relatie met vrienden en bekenden, en zelfs in de relatie met (onbekende) mensen om je heen. Behandel een ieder met respect. Laat je relatie niet afhangen van hoe die ander doet of denkt. Het hoeft niet jouw keuze te zijn. (Zoals de strekking is van Matt.5:47: Als je alleen aardig bent voor de mensen die net zo denken als jij, dan doe je niets bijzonders.) Laat ieder in zijn waarde, en blijf jezelf.  Als we dat allemaal doen, komt dat ten goede aan alle relaties die we met elkaar hebben. Zoals deze quote zegt: Afstand en nabijheid creëer je met je hart.

Kunnen anderen je uiteen drijven?

Fysiek sowieso. Als je samen loopt, en iemand dringt zich tussen jullie in, dan word je fysiek uit elkaar gedreven. Emotioneel kan dat echter ook. Als de één de ander niet meer begrijpt, als er verschillende emoties of overtuigingen gaan spelen, dan kan dat voor verwijdering zorgen. Als de één heel boos is bijvoorbeeld of verdrietig, of bang, en de ander begrijpt daar niets van, of iemand denkt of doet totaal anders dan jij, dan kan dat irritatie en verwijdering geven. Het verschil dringt zich dan tussen jullie in. Je kunt je dan gaan losmaken van iemand.

Is dat onvermijdelijk?

Nee, zeker niet. Het ligt er aan, hoe snel je jezelf losmaakt van die ander (of de ander van jou). En dat ligt aan hoe groot jouw inlevings- en acceptatievermogen is. Als je je een beetje kunt verplaatsen in de ander (ook al is het niet jouw idee/gevoel), dan kan de eenheid blijven bestaan.

Kun je je niet verplaatsen in die ander, en kun je ook niet accepteren dat die ander anders voelt en denkt dan jij, dan zal de eenheid verloren gaan. De relatie gaat kapot.

Wat kun jij daar aan doen?

Het enige dat jij kunt doen, is zelf de verantwoording nemen om van jouw kant begrip op te brengen voor de ander, en de ander te blijven respecteren, hoe dan ook. Als die ander dat ook doet, dan kun je spreken van een goede relatie. Het is natuurlijk nooit een garantie dat die ander dat ook doet, maar hoe dan ook, neem je eigen verantwoording. (Zoals staat in Rom.12:18: Doe je uiterste best om met iedereen in vrede te leven.) Je bent dan sowieso een voorbeeld voor anderen.

Investeren

Zoals ik al eerder zei: het kan veel energie kosten. Relaties zijn soms niet makkelijk goed te houden. Maar als we ons uiterste best doen om van onze kant respectvol te blijven dan heeft het de grootste kans van slagen. En als we dat allemaal doen, dan blijven relaties heel, en kunnen we in respect en vrede met elkaar leven.

Ik hoorde laatst een mooi lied wat hieraan raakt; dat wil ik graag met jullie delen. Je vindt het hier.

Hoe belangrijk vind jij het dat relaties goed zijn? En vind jij ook dat je zoveel mogelijk moet proberen om alle relaties goed te houden, ook met de mensen die je niet kent? Ik hoor het graag.