Waarom zou je risico’s nemen?
De één is geneigd om meer risico’s te nemen dan de ander. Daar kun je van nature in verschillen. Ook je man of vrouw zijn kan hierin een rol spelen. Ik denk bijvoorbeeld aan het verschil tussen vaders en moeders.
Nu moet ik beginnen te vertellen, dat ik iets ontdekte wat me ontzettend verbaasde. Ik was er namelijk van overtuigd, dat moeders over het algemeen veel voorzichtiger zijn dan vaders. Dat is tenminste mijn ervaring. In mijn ervaring zijn het vaak de vaders die vaak veel wilder in hun spel zijn met de kinderen, en die dingen doen waarvan moeders zeggen ‘kijk nou uit, dat gaat verkeerd!’ Ik ben heel benieuwd of dit voor jou herkenbaar is. Laat dat me alsjeblieft weten in een reactie onderaan het blog. Misschien is mijn beeld eenzijdig, en zit ik er helemaal naast. Misschien heb jij voorbeelden waarin het de vader is die minder risico’s wil nemen. Ik hoor het graag.
Want: ik ontdekte dus iets anders dan waar ik van overtuigd was. Je kunt je vast wel voorstellen hoe verbaasd ik was te lezen, dat het de vaders zijn – volgens een onderzoek van VeiligheidNL – die minder risico’s willen nemen dan moeders. Ik kan het me nog steeds nauwelijks voorstellen, maar in elk geval wees dit onderzoek het wel uit. Lees er over op deze site, of lees het blog op de site van Ikkanhet.nl.
Is het altijd goed om risico’s te vermijden?
Of het nou de vader of de moeder is die minder risico’s durft te nemen, je kunt je afvragen of het altijd goed is dat je voorzichtig bent en dus geen risico’s neemt. Soms is het natuurlijk goed om geen risico’s te nemen, want als je wel risico’s neemt kan het inderdaad ook ‘fout‘ gaan. Maar … hoe erg is dat dan eigenlijk? Mag er dan nooit iets fout gaan?
Wat kan er gebeuren?
Ik denk dat het goed is om je af te vragen wat er kan gebeuren als het fout gaat. Hoe erg is dat dan eigenlijk. Wat zijn de gevolgen? Natuurlijk zijn er grenzen. Je laat een kind van twee niet zelf een drukke weg oversteken. Je weet van tevoren, dat hij/zij dit niet kan overzien. En als het fout gaat, gaat het ‘echt’ fout. Maar hoe erg is het als een kind op een klimrek klimt en er uit valt? En wat kan er gebeuren als je een kind met een mes laat werken (natuurlijk weer afhankelijk van de leeftijd)? Probeer in te schatten hoe groot de risico’s werkelijk zijn. Bedenk eventueel van te voren wat je doet als het wel fout gaat. Wat kun je dan doen.
Wat is het voordeel als er iets ‘fout’ gaat?
Stel dat er nooit iets fout gaat, kan een kind dan nog wel leren? Denk eens aan je eigen jeugd. Waar heb je vooral van geleerd? Inderdaad: van de dingen die fout gegaan zijn. Dan kun je denken ‘dat gebeurt me niet weer’. Als er nooit iets fout gaat, kun je nooit iets ‘verbeteren‘. Je krijgt geen inzichten in waarom dingen fout gaan. Je kunt niet leren van je fouten. (Het heeft natuurlijk ook alles te maken met grenzen en verantwoordelijkheid leren dragen. Lees in dit verband ook eens dit blog. ) Daarnaast is het ook nog eens belangrijk om te leren dat je ‘domme dingen’ mag doen. Iedereen maakt fouten. Het is juist goed om te leren fouten te maken. Het zou een gewoonte moeten worden 😉 .
Bovendien
Bovendien kan het ook gebeuren, dat je verwacht dat iets fout gaat, en dan blijkt dat het helemaal niet fout gaat. Dan blijken er juist hele mooie dingen uit voort komen. Het gaat niet altijd zoals je denkt. Je hebt vast ook wel meegemaakt dat je denkt ‘dat had ik nooit verwacht’. Je kunt je kind ook onderschatten. Het is tenslotte ‘slechts’ jouw inschatting of dingen fout gaan. Geef je kind de ruimte om te ontdekken, en geef ook jezelf de ruimte om je kind te ontdekken. Dat kan ontzettend waardevol zijn. Neem risico’s en ontdek.
Lees meer
Lees vooral – als je echt geïnteresseerd bent in ‘risicovol spelen’ – de genoemde sites. Hier vind je echt ontzettend veel informatie en tips over risicovol spelen. Hierbij nogmaals de sites: gezondheid.be; ikkanhet.nl.
Heel veel speel- en ontdekplezier.
En: laat je me weten wat jouw ervaring is betreffende het verschil tussen vaders en moeders als het om risico’s nemen gaat? Ik ben heel benieuwd.