Zó irritant als je niet doet wat je eigenlijk wel zou willen
(of juist doet wat je niet wilt)
Heb jij dat wel eens, dat je niet doet wat je eigenlijk wel zou willen doen? Of andersom: dat je doet, wat je eigenlijk niet zou willen doen.
Dat je bij voorbeeld al heel lang denkt ‘ik ga die en die bellen’, maar dat dat steeds niet gebeurt, omdat je er gewoon tegenop ziet. Of dat je reageert op een manier die je niet wilt, en dat je dan denkt ‘nou doe ik het wéér’. Je hebt jezelf dan dus niet onder controle. Heel vervelend.
Hoe komt dat nou?
Er zit altijd iets achter, alleen je weet vaak niet wat het is. Of misschien weet je het ook wel, maar lukt het je gewoon niet om anders te reageren.
Het kunnen grote aanleidingen zijn, of misschien kleinere, maar ze hebben dus – in meer of mindere mate – invloed op jouw gedrag.
Ik hoorde vanmorgen een verhaal van iemand die verslaafd was geweest aan drugs. En wat was uiteindelijk de aanleiding daarvoor? Het overlijden van zijn vader toen hij bijna 10 was. Dat had zo’n grote impact op hem, en hij wist niet hoe hij er mee om moest gaan. Hij voelde een leegte in zich waar hij geen raad mee wist. Zijn gedrag vormde zich. Eerst wat roken en drinken, maar door de tijd heen veranderde dat in gebruik van hard drugs. Zo kan het dus gaan. Dit is een ‘groot voorbeeld’ van hoe het fout kan gaan. Het ging al vanaf het begin fout, maar toen viel het nog niet zo op. Maar ‘klein verkeerd gedrag’ is dus ook niet goed, en kan uitmonden in meer – als er niets aan gedaan wordt.
Neem als voorbeeld iets kleins van jezelf: Je reageert bijvoorbeeld vaak geïrriteerd als iemand jou probeert te helpen. Dat wil je natuurlijk niet, want als iemand jou helpt is dat gewoon heel aardig van die persoon. Maar als je altijd altijd klein gehouden bent, en alles je uit handen genomen werd, kan het zijn dat je ‘allergisch’ geworden bent voor helpend gedrag. Het kan ook een tegengestelde uitwerking hebben. Dat je juist heel afhankelijk geworden bent, en denkt dat je niets kunt. Dan schiet je misschien snel in de slachtofferrol. Ook dit gedrag is niet helpend. En dit gedrag komt dus voort uit ervaringen in het verleden.
Klein of groot ‘negatief gedrag’
Nu hoeft zulk gedrag natuurlijk niet altijd uit te monden in iets groots (maar het kan dus wel). Maar ook het ‘kleine negatieve gedrag’ is niet wenselijk. Het is niet fijn voor jezelf en ook niet voor de ander. Het verstoort je relatie met die ander, maar ook met jezelf. Je keurt jezelf als het ware af: ‘waarom kan ik dat niet, wat stom’ of: ‘nu doe ik het wéér, wat stom’. Bedenk: het komt altijd ergens uit voort. En dit is geen ‘vrijbrief’, maar wel een feit om te onthouden. Natuurlijk moet je je best doen om je ‘goed te gedragen’ en goede keuzes te maken, maar veroordeel jezelf niet als het niet lukt. Blijf je best doen, zonder jezelf af te branden.
En nu heb ik het over jouzelf, maar bedenk goed, dat dit principe voor iedereen geldt, ook voor (je) kinderen. Kinderen kunnen ook negatief gedrag laten zien, maar ook dat komt altijd ergens uit voort. Vraag je daarom af: Hoe komt het, dat het zulk gedrag laat zien? Hoe voelt het kind zich? Wat is er gebeurd? Waar heeft het moeite mee? Probeer daar achter te komen.
Probeer te achterhalen
Daarom is het goed om te proberen te bedenken van waaruit het gedrag ontstaat, en hoe het anders kan. Daar kun je dan aan werken.
En… als je beseft dat het zo werkt, kun je misschien begripvoller zijn naar anderen toe. Anderen zullen ook soms gedrag vertonen wat raar, onwenselijk of slecht is. Als je beseft dat iedereen hier last van heeft zul je hopelijk minder snel oordelen, want iedereen heeft z’n valkuilen. De een misschien meer en groter dan de ander; dat hangt van verschillende dingen af. Maar valkuilen kennen we allemaal; dat is menselijk.
Moraal van het verhaal 😉
Laten we niet oordelen over anderen (alleen over het gedrag, niet over de persoon), en laten we ook onszelf niet veroordelen, maar doen wat we kunnen om negatief gedrag om te buigen. En misschien lukt het om te achterhalen waarom je betreffend gedrag hebt, zodat je er hopelijk iets aan kunt doen. Zo blijven we allemaal werken aan onszelf. Voor een ‘betere’ ik, een fijnere wereld en liefdevollere omgang met elkaar.
Geef een reactie