Leestijd: 4 minuten

Onvoorwaardelijke liefde, wat is dat eigenlijk

Onvoorwaardelijk betekent zonder voorwaarden. Dus niet: als jij dit doet, dan houd ik van je. Nee: ik houd van je, wat je ook doet (zonder voorwaarden). 

Dus als je kind iets doet, wat echt niet door de beugel kan (een ander kind slaan en schoppen bijvoorbeeld), dan zeg je niet: nu houd mama niet meer van jou als je zo doet. Nee; laat merken, dat je het gedrag afkeurt, maar dat je nog steeds van hem/haar houdt. En dat kan heel moeilijk zijn. 

P.S. Ik schrijf dit blog nu met liefde voor je kind in mijn achterhoofd, maar het geldt natuurlijk ook naar je partner toe, en in alle relaties. 

Wat het niet is

Onvoorwaardelijke liefde betekent niet, dat je alles maar goed vindt, en dat je overal ‘ja’ op zegt, dat je nooit grenzen stelt. Dat je alles doet ter wille van je kind/de ander. Dat je nergens iets van zegt als je het er niet mee eens bent. Dat elk kinderfeestje geaccepteerd moet worden. Dat je altijd grote cadeaus moet kopen voor je kind. Dat je kind nooit boos op je mag zijn, of ontevreden, of verdrietig (want dat jij dat dan moet ‘oplossen’). Nee, dat is geen onvoorwaardelijke liefde.

Wat het wel is

 

Dat je – ondanks dat je kind dingen doet die jij niet goed vindt – toch van je kind blijft houden, en dit ook laat merken. En dat vraagt soms tegenstrijdige acties. Bijvoorbeeld: Als je kind vanuit woede met de bal door de kamer gooit, en er dingen kapot gaan. Dan is het ‘de kunst’ om niet vanuit emotie te reageren, maar wel die actie af te keuren en er iets van zeggen (en consequenties er aan te verbinden). Niet het kind zelf afkeuren, maar dat, wat hij/zij doet. Dat vraagt dus om een ‘geleide’ boosheid. Je laat je niet gaan, maar je handelt vanuit wijsheid. Het kan dus ook zijn, dat je je kind bijvoorbeeld iets moet verbieden, of moet straffen, en dan (daarna) toch een knuffel moet geven. Dat is best moeilijk. Voor je gevoel past het niet bij elkaar. En toch is het heel belangrijk.

Een voorbeeld

Ik moet hierbij aan een voorbeeld denken uit ons eigen leven. Onze zoon was niet de gemakkelijkste laten we maar zeggen 😉 . Toen hij een keer door de politie zou worden meegenomen heb ik de politie gevraagd waarom ze hem mee wilden nemen. Toen ze vertelden wat de reden was, zei ik, oké, neem hem dan maar mee (alsof ze dat niet zouden doen als ik het niet goed vond, haha, maar dat is iets anders 😉 ). In elk geval: ik was het er mee eens, hoewel het verschrikkelijk is, om je zoon afgevoerd te zien worden door de politie. Maar het was nodig op dat moment. Wat ik wel heb gedaan (hij moest in de cel blijven voor een nacht) is, bij hem een briefje afgeleverd, waar in stond dat we van hem hielden. Hij vertelde later, dat hem dat heel goed gedaan had. 

Blijf liefde communiceren

Het is ontzettend belangrijk om liefde te blijven communiceren.

Laat (regelmatig) weten dat je van je kind (partner) houdt. Je kunt het eigenlijk niet te veel uiten. Vooral in negatieve periodes is het heel belangrijk om te laten weten dat je ondanks alles van hem/haar houdt, juist dán. Daarnaast kun je laten weten, dat je het gedrag wat je ziet niet oké vindt.
Je kunt je kind dus op schoot nemen en knuffelen en zeggen dat je veel van hem/haar houdt, en ook, dat het de laatste tijd niet zo lekker gaat. Dat je het vervelend vindt dat je zoveel moet verbieden of straffen, maar dat je ondanks dat toch veel van hem/haar houdt. 

Combinatie

Als je die combinatie kunt toepassen, kan je kind vertrouwen krijgen dat hij/zij zelf oké is, onafhankelijk van het gedrag dat het laat zien. Zelfs dus, als het gedrag helemaal niet oké is. Dat zal ook een stimulans zijn om uiteindelijk beter gedrag te laten zien (omdat je kind ook van jou houdt, ook al lijkt het er soms misschien niet op). Negatief gedrag komt altijd ergens uit voort, ook al heb je misschien geen idee waar het vandaan komt. Als je negatief gedrag beantwoordt met negativiteit (als je zo doet, houd ik niet meer van je) zal het alleen maar erger worden. 

Denk in termen van oorzaak en gevolg

Als je denkt in termen van oorzaak en gevolg wordt het misschien een stuk makkelijker. Als je kind iets doet wat niet getolereerd kan worden, dan moet het consequenties hebben. Als een kind bijvoorbeeld niet wil eten, maar wel snoep en chips wil eten, kun je besluiten geen chips en snoep meer te geven totdat hij/zij ‘fatsoenlijk’ eten gehad heeft. Niet als straf, maar met de reden, dat het niet gezond is voor hem/haar om alleen ‘lekkere dingen’ te eten (en gezond eten kan ook lekker zijn; zoek naar mogelijkheden). Maak er geen punt van, en wordt niet boos; pas alleen de gevolgen toe. En laat ook weten, dat je ondanks dat je dingen verbiedt, je toch van hem/haar houdt. Eigenlijk laat het juist zien, dat je van je kind houdt, omdat je wilt dat het gezond opgroeit (ook al lijkt je kind daar niets van te begrijpen). 

Wees consequent en houd vol

Vooral dat is belangrijk: Wees consequent en houd vol! Soms ben je misschien moe van alle negativiteit van je kind, en heb je de neiging het er bij te laten zitten of zelf ook met negatieve reacties te komen. Doe dit niet! Je maakt het er alleen maar erger mee. Je komt in een spiraal van negativiteit. Prent jezelf in positief te blijven – ondanks negatief gedrag – en blijf daarnaast je grenzen stellen. Het vraagt soms een lange adem, maar het is de moeite waard.

Heb jij ook voorbeelden waarin je het lastig vindt om positief te blijven, ondanks negatief gedrag? Ik hoor het graag. (Dat kan hieronder.)